Estella Franssen

Ik ben een van de initiatiefnemers van het duurzaamheidscentrum, daar werk ik vrijwillig, als bestuurslid, draag ik bij aan de inhoud van de expositie en geef ik een aantal van de trainingen aan de voorlichters. En ik werk aan het verbreden van de impact van het duurzaamheidscentrum voor Deventer. 

Ik woon in het Aardehuis, vooralsnog de meest ecologische woonwijk van Nederland. Die 23 huizen zijn grotendeels zelfvoorzienend, in water, warmte en elektriciteit. Er is geen gasaansluiting in de wijk. Er is minimaal beton en cement gebruikt, en zoveel mogelijk tweedehands of afvalmaterialen, waar mogelijk ook natuurlijke materialen en zoveel mogelijk uit de buurt. We hebben met alle bewoners samen alle huizen gebouwd. Ik ben daar een van de rondleiders en woordvoerders. 

Ik werk bij de Ulebelt, al sinds 2006, als projectmanager. Ik breng mensen in beweging rondom allerlei duurzame thema's: energie, klimaat, biodiversiteit, eten, afval, kleding en spullen, mobiliteit, en duurzaam bouwen. Ik verwerf opdrachten daarvoor van gemeentes, bedrijven en instellingen, woningcorporaties, waterschappen, provincie Overijssel, maar ook landelijke partijen zoals Rijkswaterstaat en RVO. Meer over mijn werk vind je op mijn LinkedInpagina. Ik werk als projectmanager zakelijke markt bij de Ulebelt, centrum voor natuur- en milieu-educatie in Deventer. Mijn werk heet ook wel: expertisecentrum voor duurzaamheid. Ik breng mensen in beweging voor duurzaamheid in hun eigen leefomgeving, in hun eigen leven. 

Ook als vrijwilliger zet ik me in voor de biodiversiteit in mijn eigen leefomgeving. in onze wijk draag ik medeverantwoordelijkheid voor het gemeenschappelijk groen (ongeveer 0,5 hectare) tussen de huizen. Daarnaast ben ik als bestuurslid van de stichting Eetbaar Olst-Wijhe actief om de biodiversiteit te helpen vergroten en de verbinding tussen bewoners en hun landschap te helpen herstellen.

Ik vind het prachtig, waar ik woon. Ik houd van de rivier en de weidsheid van dit landschap, en de bomen overal.

Ik wil wel graag, dat de veldleeuwerik hier weer terugkomt. Die ken ik van vroeger, van de uiterwaarden waar ik opgroeide. Na mijn jeugd heb ik hem amper meer gehoord, tot ik voor het eerst in Olst kwam, hier op het terrein waar wij zouden gaan bouwen - daar hing hij hoog in de lucht te jubelen en mijn hart jubelde mee. Alleen was dat de laatste keer dat de veldleeuwerik in Olst boven mijn hoofd zong. Ik zou hem zo graag hier weer terug willen zien. 

Ik droom van een leefomgeving waar mensen samen verantwoordelijkheid voor dragen, en waar ruimte is voor ál het leven. 

Ik kan mensen op weg helpen om iets te gaan doen wat bij hen past. 

Ik kan mensen samenbrengen om samen iets te gaan doen, waarin ieder zijn eigen rol pakt. 

Vaak overzie ik snel wat er nodig is om iets in beweging te krijgen. En kan ik goed helpen om te vinden wat goed past bij iedereen. 

Ja, veel.